ve yağmur yağıyordu
yalnız değildim.
adı damla olan binlercesi;
benle ağlıyorlardı;
-ne mutlu bana...
bitmiyor sıkıntılar
çelişkiler içerisinde koşuşturmalar
hezeyanlar
bittim sanıp yeni başlangıçlar...
devam eden bir tiyatro.
izleyen varsa;
anlamakta başarılar.
gidenin ardından özlemek bağlanır.
-ben kendimi özlüyorum...
bencil bir çocuğun oyuncaklarına hükmedişini
yalnızlığın karanlık sabahına uyanışını hissediyorum;
galiba acıya da olsa 'büyüyorum'.
hayat çarelerin çaresizi...
ben onu yemekte sıkıntı duymayan obur.
istediğim sorudan başladım.
oysa bu sınav istediğim yerde bitmedi.
kaybettim ehliyeti.
hata yapmak artık optik kaydırma
hayırlısı pansumanı laflarım var:
kanayan toplu mutluluklara;
bencil tükenişlere; ben kalmalara...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder