bazen bilemezsin...
bilmediğine de kızılmaz.
bir sert vurur; ikiye ayırır insanı..
iki farklı can parçası;
senden 2 numune; yaşamaya başlar sende.
tek organik bağ isminiz
sen senden bağımsız; öyle serseri ve başıboş
ve yalnız kalmaya mecbur suçlu haller birikir.
kızılmaz dedim ya;
kızılmaz işte, kınanamaz.
ben bile bilmiyordum;
-yaşamak şart
ve ölmeden, öldürmeden;
tek ant.
ağlıyor bir yanım
bir yanım umursamaz.
susar geceleri
uykular da rüyadan bağımsız
o an susuyor olmamız,
belki tek bağımız.
ikiye ayrılıyor.
hatırlanamıyor bir parçan.
hepsi ayrı bir sevgili
hepsi toplamda
hepsi ayrı bir sevgiliden armağan
ayrı bir sevgi hikayesi
bendeki kırıklığın sabotajı
ve tekilliğimin bakiyesi,
yıkılmışlığımın...
bazen vuruyor işte.
bilemiyorsun, oluyor.
olunmadan da bilinmiyor.
adına x de yada harf olsun başlıbaşına.
isim vermeye bile korkuyorum biliyor musun aslında.
isim versen yaşamaya başlar resmen
isim vermeden yaşamalı o yüzden;
suskunlu ve pişmanlık aslı,
sedasız, sessiz belki olsa olsa bir fısıltı.
kızmıyorum.
kızmamayı öğretti bana yaramazlık.
uslu çocuğun yaramazlığı böyle oluyor.
reddedişlerden sızan dürüstlük
utanmak ve ondan utanmak ardı ardına...
kimsenin anlamadığı ve benim bilmediğim
iki ben var bende.
