27 Kasım 2010 Cumartesi

eve tıkılı

dışarı çıkmak istemiyorum. evde oturup film izlemek ve hiç birşey yapmak. kalabalığın hiç bir şeyi, kendinin bekçisi ama duruşa geçmiş bir fabrika. bakarsan yerli yerinde, ama boşlukları dolduruyor yada noktalar arasında uzanıyor, birleştiriyor onları boş cümlelerle.

neden mi?... bilmiyorum. ben sorumluluktan korkarım ve soruyorsan ciddi ciddi, şimdi öznesi ben olmayan, ama tümleci ben olan bir cümle kurarım neden olarak sana. tatmin olur musun bilmem. ama param yok ile başlıyabiliriz mesela. evet yolsuz kaldım. aysonu ve hoydur hoydur gezdiğim ve cömert olduğum bir aydı, ama cimri bir ben bıraktı aysonuna bunca macera. başka da havalar kötü. demin tost almak için çıkmasam, hiç çıkmayacaktım dışarı ve Bursa rüzgarın güzergahı ve hava rengi grinin en depresifi, teessüf ettiriyor yaşama sevincine, sanki renk muhafazakarı bu kent ve mevsim dışarıya çıkana iyi davranmayacakmış gibi.

bütün anlatacağım bu.

Hiç yorum yok: