öptüğün beri;
kendime laf giydiriyorum.
maktülü gururum, yokluğun katlim
ve vacip bütün sensiz yaşamak;
ölümse senle olsun, senli olsun;
dudaklarımda son eüzü adın...
öptüğün beri
kilitli dudaklarım,
ne yesem yaramıyor, açamıyorum iştahımı.
cılız ve sevimsiz, biraz daha çelimsizim;
üstelik sen yoksun; hem de fazlasıyla
ama ben azım, 5 parasızım 'yoksul ağzı'yla...
öptüğün beri;
karan soğumamış dudağımın ortasında..
kapkara bir maçayım kareasında,
bahis unsuru sana uzanamayan kollarım, sensiz ellerim
kendi, yalnız kendimi kazanıyorum durmadan,
'kumarbazın ütülmesi' bu son eserin...
öptüğün beri
mürekkebin bir ada olmuş bakir beyazlarımda.
bunca özlemek ama kirlenmiş olmak nasıl bir çelişki imiş
ve hepsini kabullenir, anlarım da;
yalnız yüreğimi yiyor çünkü aşkın; hiç acıkmıyor
ve maalesef mürekkep lekesi çıkmıyor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder