13 Haziran 2009 Cumartesi

bir uyku kayması herşey:

rüyadaydım, seni seviyordum
uyandım; apayrıyız, imkansızız.
resim defterine yazılan şiir gibisin artık
aklıma gelince canım yanıyor hafiften.
Oysa sen hiç benim olmadın,
hatta özlediğimi bilmeyeceksin derinden.


şimdi keşke bir rüya kayması olsa herşey:

Ayrı insanlar olduğumuzu keşfetsek önce.
Sonra medenice ayrılsak,
şimdiki halimize dönsek ve de.
Özlemek olmasa yani,
arkadaşının tenini tatmanın suçluluğu da olmasa...
Kurtarsak olmamışlığın acısından beni.

Hiç yorum yok: