gecenin sabaha çıkan karanlığısın,
hani henüz doğarken güneş,
bir çukurlukta birikmişken;
dünki gündüzün yanan ışıklarının isler.
halen daha direniyor gibisin aydınlığa.
Her gece sabaha mahkum
ve nefesin kesildiği yerde bir kez daha sabah olursun.
Hayat sensin,
renkler,
şu güneş hatta karanlık da sensin;
yeter ki gönlüne doğurabil güneşi
ve batarsa da sana batsın,
başkasının dağlarına bırakma onu.
1 yorum:
kıtmirlestigim 30mart yazına nazaran icime bir dinamit yerlestirdim, patladıgında baskalarına da zarar vermesin diye uzak duruyorum herkeslerden..
dogum ve/veya ölüm
(merak etmeyesin, oyle bir sorumluluk aldım ki.. cocuklar icin yasıyorum, hicbir seye, hic kimseye kendimi feda edemeyecek bir konumdayım. )
kime cevap neye cevap bu sefer cozemedim. ama sanırsam bu sana, kendine, ceva(p)ben ;)
sankim karanlıklarda dogrulmaya baslamıssın, sen ki aydınlıgın guler yuzusun :)
e.y.
Yorum Gönder