Tatil

Tatildeyim sayın blog. Muhtemelen değil yüzde bin gözümü bağladın ve tetiği düşürmek için ağlamamı bekliyorsun; bunca boş zamanı sensiz geçirmem gerekçesiyle beni dizdiğin duvarın dibinde. Fakat söyleyeceklerim vardı, ama incir çekirdeğine dokunmaz. Çekeceksen çek sayın blog, ben devrim şarkıları ile hoş gelir sefa gelir tiynetiyle bakıyorum nezdindeki ölüme. O yüzden azıcık soğuk su iç ve dinlen.

İşin ucu bucağı yok. Boş sahir zaman geçiriyorum. Bedeni dinlenmelerdeyim, onla avunuyorum. Ne çok para harcamak isteği ne de birşeylere katılma arzusu, hepsi terki diyar eylemiş. Bakalım ne olacak gözüyle bakıyorum aynadaki seyrime sayın blog. Spor nevi şeylerle vakit doldurmayı planlıyor deli gönül. Göbek yapmak yakışmaz bana..

Sana daha bol bol yazmak da var elbet aklımda. Susmalardayım belli ki kötümser yaklaşımlarıma kurban vermemeliyim yaklaşımı da var bunda. Malum çalkantılıyım bu aralar. Azıcık sabret diyecem ama biliyorsun isteksiz çekilen sabır tespihleri, boncuk boncuk olur gözden yaş getirir. Seve seve olsun be canım, sen anlarsın bu deli kabadayıyı. Kuşağına soktuğu silah dolu değil ve dolu olan içinde silah taşımanın cesarete vurduğu fiskedir, bilirsin. Ne böyle ayrılıklar olsun ne sevdalar kolaycılığı da değil elbet, ama anla fazla laf sarfiyatının önüne geçmek niyetiyle.

Birşeyler yapmalı diyorum, yapmalı da nasıl... Yıldız kayar da gökte, yerine ben konarım deyi işsiz çoban misali uzandım tarlaya gök yüzünü seyrediyorum. Biraz daha umut ile herşey daha güzel. Dımdızlak olsak da, elimiz ayağımız soğuğa bonkör olsa da, aşk yok mu içimizde? Nedir bana bu kadar hayatı boş gibi görünen içi dolu bidonlara doldurup harcatan?... Hep benle kal ve sen gitme. Sen gidince, paylaşacağım kalmaz ve sevmek artık duvarda yabancı bir kartpostal olur fitarihine ait... Umut, biraz daha umut. Dayanma kudreti kendiliğinden olur, ayrılıklara kurban verilmeyen kaç aşk kaldı bizimki dışında? Soruları geçtim, kaç şiiri doldurdu bu aşk ve biz hala kitaplık bir aşka sahip olmadığımızdan dem vurup, kimsesizliğin komasında ümit kesme paranoyasındayız, ha? İlaç tedavisi bile fazla sadece umut.