Ne yangınları su ile yaktım da
yoksun diye bunca duman.
Korkularım seni sevdikçe cehaletime kavuşuyor,
kitaplarca cahilim artık ve bilgine muhtaç.
Sen artık söyleyemediklerimsin hayata karşı,
ondan pulsuz bıraktım sana giden mektupları.
Açıklarında seyrederken batmışım,
üstüne pusulam firar etmiş sana yüzüyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder