4 Aralık 2013 Çarşamba

ayştayn vaz hiyır

ve içine düşer bir yalnızlık:
tokat gibi vurur yüzüne.
fark edersin yeniden onu
kendini hep kandırdığını.

'en vefalı sevgilim' denmiş hani,
biri gitse o kalıyor benle.
kulağıma fısıldar gibi şimdi varlığını:
ve aslında hiç gitmediğini;
ben denilen şeyin zaten yalnız olduğunu!

kaçış yok, sonu yok, dibi yok.
bekleyen tren, durağı yok
koşan bir kız çocuğu, bekleyen çok.
ama sen değilsin, o değilsin
yalnızca sensin, en fazla;
yok senden ayrısı
fazladan gayrısı;
yine sen...

yalnızlık;
gazı kaçmış kolam...

Hiç yorum yok: