25 Kasım 2012 Pazar

kimse kimsenin herşeyi olamazmış

günler koşar. adım adım. bazen terli. hala beklemek yada hala yetişememek tek seçenekli olmak da var. ama herşey gelip geçiyor.

hani onsuz olunmaz dediğin, hani o olmadan ben de olmamam paralelliğini kurdukların?

-hepsi yok. yada varlar sen yoksun, yok olduğun bir piyeste onlar belki izleyici, bu yalan hayatının temaşasındasın sadece. hayat bu. can nefes aldıkça, bir bahar, bir kış ve bir sürü kent ve bir sürü sevdiğin, ama sen ana gövde ve hepsi dalların, yine büyüyor bir şeyler içinde. büyürken küçük kalıyor insanlığın, insanlığımız.

kaçmak da, kalmak da, yaşamak da, nefesini tutsa da kalbinin atması hatta... tek gerçek zaman yaşarken, bırak aksın.