16 Ekim 2011 Pazar

ve konuşamaz yokluğunu.
susar.
dilsiz bir sağırdır zaman.
anlık.
öyle doludur ki ağzı; konuşamaz ama
durur.

sen diyorum;
yoksun ya, ben de varım
işte bu yüzden aramız açık
ve susan başka şeyler;
duymuyorsan...
ben sana seni sevdiğimi bir başkasına;
sen beni sevdiğini bir başkasına anlatırken
bunca kayıp giden zaman;
ömür olur...

şimdi bir kere daha anlatsam
yıkıp gider çerçevesini gözlüklerinin
görmek felç bir duygusuz kalır sende
bilmediğine inanmak koşar yardıma
ve insan böyledir aldırma
bilmeden inanır, bilince cayar inandığından...

kazanan zaman olur sevdiğim
bir ömüre gönül vermişiz
ve yolunda harcanıyor zaman...
iki dakika beş saat 25 gün olsun
farketmiyor geçen,
beni geçen bu yolsuzluk kimi zaman
hiç gelmediği durakta beklerken otobüsü...

Hiç yorum yok: