7 Aralık 2010 Salı

arkeolog

restore et sevgilerimi...

eskisi gibi sevemiyorum diye;
gelmesin gayrı duvarlar üstüme.
kanım kesiliyor, kalbim karıncalanıyor.

affet artık beni;
ben şimdi, o eski masum ben değilim
elime kadın eli değdi...
ilk öpmede titreyecek gibi sevemiyorum artık...
rüyalar bırakıp gitmeyen miras
reddi miras bile anlamsız biraz
çünkü sevmek süt kokuyor
ve bilirsin; ben soğuk süt içemem...

çevir peşini, sırasını, yamacını...
yazdıklarımı yırt at, materyalistim artık...
hatırlat beni, nasıl ruhani severdim seni;
hissetmek, yosun bağlamadan bu kalpten.
unuttum, şuh kadınlardan olmadın hiç bir zaman
bakamadı, kızaran yüzüm mesela bacaklarına bir kere,
işte o erkek tenhalığımda; işte bu sebepten...

ben yapamıyorum.
yatmadan seni düşünüp
bu sefer dünya barışı için dua edeyim diyemiyorum;
çok oldu seni içimden geçirip etmeler, diye acıyıp..
sarhoşluk sensizlik değil, hiç,
sarhoşken sen de gelemiyorsun,
ben sarhoşluğu seviyorum, ama kimse için...

benden iş çıkmaz yani.
hayallerine gömdüğün o adamı dirilt.
ağlıyor olayım, sarf-ı nazarında:
oysa son ağlamak bu istasyondan el sallamış çoktan,
ama sen bir sonraki istasyon ol,
anlaştık mı?...
yalvarırım...













Not: Resim alıntıdır.

Hiç yorum yok: