hani varlığından oluk oluk sızan yokluğuna azıcık pıhtılaşan umut
ve itiraf olsun, yordu beni bu sır hammallığı artık çözüldüm:
ya hiç kaldım sen gel derken, yada çok genç kaldım; burası somut...
kadın olmamıştı henüz, erkekliğim hamdı, şüpheler sebildi
bıyıklar terledi, tozu da kalktı bak acemiliğimin, arayışım hala sende.
yokum yoksulum kabul, aması yok sefil bir yalnızlık olsa da
sevmek fikri, yaşanası kılan bu hengameyi, terk edip gitmeye mani
istersen hiç gelme.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder