bir takvim günü olmalı günlerim;
tarihi gösterirken yüzüm;
ardım sen olmalısın.
sen yazmalısın önemli önemli;
günümün önemini yazmalısın mesela.
saklanmalısın köşede bir yerde,
ben unutulurken yüzüstü
üstte bir yerde sen yazmalısın uzun uzun.
bir çay altlığı falan da olabilirsin;
ama yüzün yere değmesin,
sulu ıslak ama sana bulaşan bana geçsin...
buruşturulup atılırsan ben de atılayım,
değersizleşelim; ama senle;
yine de sensizleşmeyelim...
kılığım, ardım, üstüm başım; hep sen de olabilir,
bende nasılsa hükümsüz, heyhat!
ve öptüğünden beri benim değil, bu hayat
emanetçi olmak da sıktı artık, gururum hemzemin!
sana gömülmek de varsa bu yazgımda,
en mümini bu, cehennem kulun olurdu kaderci dininin.
red ediyorum artık reddetmeyi;
seni 'ben yokça' seven beni;
özetle seni...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder