27 Haziran 2010 Pazar

hasta sevmek

serseri günleri,
sıkıntı nöbetleri,
özleme seansları,
kabullenme çabaları
ve yeniden tek başınalık..
ufalanıyor ömrümüz
ve ben eşitsizliğimizde etkisiz eleman.
sana eşit değil hiçbir parçam
çünkü yokun yarısı yine 'yok'.
putsun adeta,
la ilahe hatta.
böyle sevmek sindirmiş beni.
egom kendi oyununda yeni,
düşlerim sahipsiz.
ben ölene kadar da ölüm yok bu 'düşme aşkı'na,
ölüm pahasına, hayatı ucuzluktan sevmek benimkisi.

Hiç yorum yok: