eski aşklarımdan

geldi bir tanesi gitmiyor. bana düşüncesi yetti arttı, işyerinin arabasını vurdum bir kamyonete, ağrısından sızısından. yetmedi izin aldım gün ortası, fellik fellik derman arattı. şarap kırmızısı bir kaç yudum verdim damarlarımdan, dayanamadı yere attı bir kaç damlası hatta kendini. sarı sarı aktım bir kaç bardağa, yeterki güneşinden eksilmesin, ben vereydim sarılarımı; ifşa ederdim bütün sırlarımı. derken yetişemedi sabrı sırrı erdemine bu aşkın, tutkunun, bağlılığın; bal kabağına dönüştü yabancı ellerin can yakıcılığında, ellerden derman almak, oturtmadı yerine bir süre, bu sevgi şefkat mağdurunu... dindi derken acısı bu aşığının açtığı, içinde... meğer bir kum döküyordu, bir temel inşa alanına gömerken o eski sevgilisini, ondan acıyormuştu içi, sevgi bu kadar kolay sökülecek atılacak birşey olmamalıydı, bu son hesaplaşma asla değildi. dikkate muhtaçtı, onu anladı...


Kripto: Yazar, üşüterek böbrek ağrısı çektiği bir günü böyle resmetti. Evet yazar bir manyak, imdatlara saldırmayalım, habis değil, iyi huyludur.