üstü kalsın

bir kuş çizmeli, koşa koşa uçmalı. özgürlük çırprak, uzaklaşmalı. galipçe olmasa da, kendince en azından, kendine ait olmayı terk etmekten sabıkalı, kaçmalı bu diyardan. kendinden vazgeçip geçip, başkalarına emanet bir ciğer olmaktan şikayetçi, yine de uzun bıyıklı sarman uçmalı hem de.

ben, yani kendi hayatını sevmeyen, kendine yabancı, seni istiyordum. ama ellerim kirli, paslı ellerim, beni ben yaparken, çeki düzen veren; yine ellerim. üstüm başım da kirli üstelik, paspal hallerimle yine sokaklardayım, kovulmuş ve asi...

senden ari, senden uzak, bir ben daha yatsın musalla'ya, umrumda mı, bu benim kaçıncı gayrı meşru aşk ölümüm... gönlüm kabiristan, bir cenazem de sende kalsın...