Check it out

paralelize olmuş hayatlar ve umut tacirliği. olmadığım hayatlara giden yolda, sola kırmış karşı istikamette gelen gerçeklerin yolunu kesmişim. akmıyor hayat, akan ne var ise, ben sadece öylece kalakalmışım, doğrunun aksinde; yalanın bağrında. hayal yani, sadece hayal: bitiremediğim, kendime rağmen savaştığım doğrunun düşmanı, ama yaşamanın da önkoşulu, uykunun zapturaptını aşmış, hayal; isteklerin manifestosu.

ama ben, ortasında kalsam da gerçeklerin, seni unutmayacağım. yaşamak, öteki yandan da yaşa-ma-mak arası gezip duracağım. yetinmek mi-ben yetinmeyi becerebilen biri olsam, bunca satır bunca paragraf; kırıntıları ile anıların, kurgu basabilir miydim bu bilgisayarın sanal matbaasında... pişmanlık da olmayacak asla, son nefes andı da olmuyor farkındaysan ağzımda, sadece şuan'ın şiarı var, yani devrimci türküler var ağzımda, Prag baharı var umutlarımda, ve gerçeğin tanklarının tehdidinde kalsa da Prag'ım, ben seni sevmeyi bıra'g'amadım.



övünmek de gerekli, övünemediğin bir idea'nın, ne inandırıcılığı olur geleceğe, bu da sabit bir ajan provakatör devamlılığında, bu gerçek aşırı hallerimin şüpheci kelime-i tehdid'i ağzımda. oysa yapamadıklarım var hala, sevemediklerim, sürünemediklerim ellerine hem de tek damla sevginden gariban sürünmek; üstelik tenine dokunmadan-sürünmeden kadınlığına, bir anne gibi sevebilmek erkekliğime zıt hallerde, senle bir olamamak var yapacaklarım listesinde.

şimdi duymadan bilmeden farkında olmadan gerçekle yaşıyorsun ya, benim sana yapamayacağım en büyük kötülük şu an ki halin. seni bunca sevdiğimi ve gerçeğe basarak zıplamaya çalışmak üstüne umutların, sıyrılarak arasından bulutların; hep seni sev-dim ve -iyorum, oysa bunca gümbürtü sana ulaşmak için ve farz-ı mahal üst komşumsun, gürültü ve rahatsızlıktan muaf; kendi halindesin. bir fırsat, olur da görür müsün bilmem, evinin tabanın bana yansıyan yüzü; tavanımın, üstündeki tırnak izlerimi ve tırmalarken gerçeğin pütürlü yüzeyini, yazdığım kanlı kompozisyonu ve benim muaf olduğum tırnak yemelerimi; tırnaklarımdan kurtulmuşum çünkü.

herkesin bir kaç hikayesi vardır en çok, ben ise toplumsallığımdan sıyrılmış bedeni alalade, fikirleri ayrıntı bir adam oldum yıllardır. fikir suçundayım sana karşı, gönüllüsü hem de, nezarethanenin ve orada adalet uzun bir tatile çıkmış. susmak var yaptığım inatla, parmaklıkların arasından parça parça yüreğimi gezdiriyorum her günü bu 'sevdalı ceza'nın ve sen hala yoksun koridorlarında.