8 Temmuz 2009 Çarşamba

kronik vefasız

üstümde can kokusu
korku satarım
can alırım ben.


Korkarak seviyorsun ya beni, en çok bunu seviyorum. Bir elimde orak, seni alıp götürüyorum başka alemlere. Et parçası kalıyor ardımda ve bu çalışmadan sonra dönüp arkama bile bakmıyorum, kalanlara sadece yad edilecek bir anı kalıyor. Öylesine sevgi doluyum ki, sevdiklerimi gerimde bırakmam ve bekletmem. Koluma taktığımı bir başka aşka savururum, ölümsüz aşka hem de.

Benden kaçış yoktur üstelik. Çok ısrarcı bir çapkınım, kimbilir kaç kişinin koynundadır izlerim, ben hala bu izleri gizlerim, ki sen unutursun biraz sonra orda olduğumu, buluşmamıza en hazırlıksız kalırsın. En spontane halinle, en evden çıkma, en kendin olarak...

Seviyorum insanları ve bekletmiyorum. Sen de beklemiyeceksin, zamanında yanında olacağım. Ama ben istediğim için, sen istediğin için değil. Çözmeye çalışma bu dengesizliği, en çok seven hep önce gelir çünkü.

Hiç yorum yok: