Hiçbir şarkı yerine gitmez

Kınanabilirliği'sin hayatımın yada yaşa(ma)yışımın.
Hayata bi şans ver dediler ben sana verdim o şansı,
gelmeyince de tümüyle buzluğa kaldırdım;
ondan üstüme sinmiş ölü kalabalık kokusu.

Küçüktüm,
karşıdaki uzak evlerin birinde sanırdım,
hiç uğrayamazdım çünkü ayaklarım küçüktü.
Tatlı bir hayaldi,
balkonda kurabiye yemekti seni sevmek.
Şimdi ellerim de büyük, ayaklarım da.
O evlere de gidiyorum
ve eski yalanlarımın aksini keşfinde;
ama hala gerçekten korkuyorum.
Artık o evlerde oturmuyorsun,
ordan başka yere taşındın:
Artık hayallerime yalan bile söyleyemiyorum.

Bu satırları okurken de üzülme, yok çaresi gerçeğin.
Kızamıyorum artık deftere çizili kurgu haritalarıma,
görünememenin kabahati elbette küçük ölçeğin.
Yoksun diye çok vurdum gerçek hatıralarıma;
maalesef hatırlamak gerçeğe yazılı bir mektup.

Azad ettim umutları, sevişmek boş ders:
Varsa yoksa seni sevmek var yaşa-ma-yışımda...
Madem senli ama bana sensiz hayatın acısı ters,
feragat ettim mesuliyetten; gerçekten hayale kayışımda