Kiraz çekirdeği

Özlemek bir an tatmaya varır, tatlı bir deneyim olur. Hatta var ya, unuttuğunun farkına varırsın, bir zaman kanıksadığın şeylerin aslında sende yaşadığını farkedersin. Yanında olan ama olmayan birşey gibi yada ne bileyim, bir ihtiyaç sahibine verecek olduğunda kıymetli olan 2 böbreğinden herhangi biri gibi olur. Kollarını açar koşa koşa gelir ya sevgili, orda yokluktan varlığa intikalin acı deneyimini deneyimlersin. Sanki ölen birinin heykelini yapmak gibi olur; tam da unutmak isterken taşlaşan bir acıyla her sabah karşılaşmak gibi, yeniden acıların su yüze çıkmasıdır kavuşmak. Çünkü gideceğinden korkmaya başlarsın. Gol atmışsındır, sevindik derken takımca Çanakkale geçilmezi oynamak gibidir, değerli olmuşsundur.

Yollara dökülen birşey gidince de hasret. Otobüsten bakarken aşağıda olmak yada arabada olmak fark etmez, gidiyor olmak zordur. Hep savunurum sevgililer farklı olmazlarsa o aşktan umut kesilmeli diye, ama bu bahiste tersi oluyor, iki beden ayrı düştükçe bir yudum daha kanıyor; ama iki kişilik...

Özetle, bulunca kaybetmek söz konusu oluyor ve korkutuyor. Yalnızlığa alışmış beden, koynunda biriyle uyumakta zorluk çekiyor ama yokluğunda da rahatsız oluyor. En iyisi uyumaları yasaklamak diyip, işin içinden çıkmalı ama, bak şimdi gündüz uykularına sığınmış gece hortlağıyım; hay aksi...

İnsan olduğunu fark ediyorsun ya ben en çok ona sinir oluyorum. Bedeni olup da ruh-i fonksiyonlarından mahrum olduğun ortaya çıkıyor. Dövülmüyor öte yandan yalnızlık, her türlü silahı olan bir işgalci gibi zaten, milis kuvvetlerini askerlerinden ayıramıyorsun; kurşuna dizmeye kalksak, tek kurşunu sıkan kalacak; muhtemelen hayatta. Yılan gibi o kıvrılır yatarmış yanımızda, vay anasına sayın seyirciler....

Neyse fazla cıvımadan, her zamanki gibi üniformalarımı giyip SS mesaime geri döneyim, hem nedir kardeşim, ben ekmeğimdeyim çorbamdayım varsa yoksa Führerim, canım, heil'ım; 3.reich'ım yalnızlığım... Güzeldir hayatım bu bakımdan, tek düzedir, tek şüphe dışında tıkır tıkır işler hem beyinde hem pratikte; soyunu kırdığım zararlı'lar diğerleri mi yoksa kendim miyim, deli gönül buna kafa yormayı elzem eder bu kafasını çalıştırmasına gerek kalmayan SS zabitine. Başkaları ise de fark etmiyor aslında, ben de her öldürdüğüm yalnız dakikam kadar ölüyorum; toplu temizliğe çeyrek kala, mutlu oluyor rahatlıyor böylelikle bünyemiz. Yalnızlık güzel şey, al eline kitabı kumsalda, oku kitabını; şezlong, terlik ve termosun arasında rahat bir tatil yap hatta. Ne güzel yahu.
Not: İlgili fotoda, Arbeit Macht Frei yazmakta olup Çalışmak özgürleştirir manasına gelmektedir. (KHA-Auschwitz)