Şehir büyüdükçe, hatta kalabalıklaştıkça kütlede, daha da yalnız kalıyorsun. Umut yakıyor insanı, dahasını istiyor. Halbuki korkmak lazım daha çok istemekten, çünkü insan en çok kendine pervasız. Bir limanı her dalgada aşındıran deniz gibi, dahasını istedikçe yalnızlaşıyor, hırs balta gibi ikiye ayrırıyor insanı. Sakin ve tamahkar olmak lazım; ben bunu anladım...
Her ders sadece kendine alınır ve yalnış değerli bir hazinedir, blog. Yanlışı görmeden doğru tuzsuz kalıyor, ne yediğinden ne de olacağından tat taşıyor. Bir yanlışa adım atacağını bile bile koşuyorum ya bazen, o benim bana yaptığım en büyük yanlışım. Herkesi yaşadığım yalnızlığa katmaya çalışmam en büyüğü, barışmaya çalıştıkça, kocaman bir ordu besliyorum içimde. Halbuki yalnızlık adam eder, yeterki algılarını aç.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder