Başlamak

Hafta başlamış ve ben boşlamışım yine seni, vay gözüm...

Ha-bakarsan istikarar çalan tekdüze giden hayatı, sana dökerken bazen zorluk çekiyorum. Hayaller de bir yere kadar gelebiliyor, bittiği yerde de kırıkları; aynı hayallerin. Susuyorum ve yazamıyorum. Sanırsam, boş zamanlarımı birbirine eklesem bir hayat daha çıkarırdım. Dolu bir günün yalnız ve sakin artığı oluyor yaşantım. Dinlenme bu mu; bu herhalde...

Tekdüzeliği kırmak lazım, ama yalnız olmuyor.

İzmir'deydim derken. Bornova'nın aydınlık sokaklarındaydım, sanki hiç bitiremediğim üniversite defterimin yeni sayfalarını dolduruyordum yine. O kadar sık gidince, özlendiği anlaşılmıyor ama ayağı değince bu adamın içini birden işgal ediveriyor işte. Fakat, O'nu orda sevmeyi başarıyorum artık. Hani çok meşhur ettiğim bir histir ya, karmanlık-çormanlık, nihayetinde sonlandı. Sanki herşeyi heryerde bir arada yaşarsa insan, keyfin tepelerinde dolaşacak. Olmuyor'du ve olmadığını tecrübeyle sabitlediğim bu sanal tuzağı aştım çok şükür. Sözün özü, her şey yerli yerinde güzel...

İnşallah güzel bir hafta olur. Haftasonu birşeyler yapmak lazım, evet lazım.