yağmak faili henüz kurumuş bir deniz
yoksa yokuz bir güneş
ve adı sen olmalı:
bir yağmur-sevgilim.
kar olur yağar da,
sanki;
ağır olur çöker bu uzay.
yer yüzü karanlık, yıldızlar dişlerin
tepemiz damağın;
bir kaç kelamına bağlı hayatımız:
-çoğul yalnızlığımız!..
/yani birlerin çarpımı
yekunü-birlikteliğimiz
aynılığımız.../
gelemiyorsun değil mi?
gelemiyor metazori kalabalık
bu bağ bu bahçe, yoksul sensiz
bahar kış deplasmanında
eleniyor yaşam sevincim...
-sensiz yaşama sevincim
olsa olsa boş küme.
sormayacağım söz
bir damla yağ.
sadece bir damla.
kızmayacağım ararken
büyük yalnız yer kabuğumda
ve altı öfkem, eriyik sabrım onun altı.
bulacağım onu, ona da söz.
ve söz sana;
deniz üreyecek her zerresinden
yeşerecek ardından gelen buhar ile
senleşecek, şenlenecek, eşleşecek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder