6 Mart 2011 Pazar

ve bencilliğimizde ayak izleri...
'ben' oldum diye böbürlenmeler;
yere tükürmek; ayakta olduğun için...

...saate bakıyorum:
-devrim çok gecikti.
üff'lesek de uçsa gitse; bu pespayelik:
alaladelik...

bir blog; devrim yetiştiriyorum şimdi bilgisayarımda.
o evden çıkarken, o gün yararlıyım diye düşünüyor.
boşa geçmiyor her hayal günü.
ama hayal de olsa;
çok gecikti...

...ve yıllar sonra, korkuyorum;
söylemek de laf-ı güzaf...
gölgesinden korkan bir koca çocuk için
henüz çok geçti...

şimdi ciğerimi yiyordun
şimdi yazıktı. yazık: tek kelime.
alkole yatırıp karaciğerimi.
karaları kızartmalı; ya;
ama kırmızı deme.

küçükken düşünce ağlamazmışım
annem derdi.
kan görsem basarmışım yaygarayı.
kırmızı,
kıpkızıllardan korktum yıllarca; işbu yüzden.
şimdi karaya tercih ediyor, seni,
kapkara ellerim.

hadi,sen reddet beni.
paramparçayım.
bölünmeye geç,
yaşamaya aç.

tik tak.
tik tak.
tik tak.
tik tak.
üffff...

Hiç yorum yok: