mart

elleri değiyor baharın.
yokum, yokken; bunca heyecan;
boşuna olmasa gerek...
yaşıyorum.
kan ve kemikle:
ruhum karıncalanıyor...
yeni bir doğan var sanki yüreğimde
kanat çırpar gibi
koza yarar gibi.
istemek ellerime veriyor bir parmağını
sanki zaman yolundan geçriyor beni
önce sağıma bakıyorum;
sağımda geçmiş.
sonra soluma bakıyorum:
hayal kırıklıkları.
sonra tekrar sağa
ve kursak hevesleri.

karşıda yaşamak:
umutlar!...
olmasa da yaşamak
ama ezilmemek...