ifrazat

soğuk.. buz kesiği. ama mutlu olmaya çabalıyorum. siyah olsa da, bahara saklı herşey, ertelenmiş ama bozulmayacak; umarım. seni görmeden, yüzüme bile bakmadan, görmeler sadece soyut artık; çünkü gereksiz harcanan nazar, beynim işsiz güçsüz; senli kaç meşguliyet sıfıra kaç yazarken, ben istemeyi fergat; kanamazken bile, kanım çekilmiş kabuk bile zarar, pıhtılaşmasın.

kopar gibi. kopmuş. her sevmek yetim, mecbur bastona, yardımsız yürüyemez, emeklemeli sevmemeye yeminli kalbim, yerleri süpürür ve gözyaşı çok olmuş gideli, hüzünler malulen emekli.

kızıyorsun. kızıyor olmalısın. uykularım parçalı, evet haklısın. kızmak bir bireysel tasarruf, karışamam, kusursuz olan bana hesap verecek olan tek hayalin. kızdığım kendimim, çıkmıyor, çıkılmaz karana, denizim temiz değil, buhar olup uçmalı, konmak umudu, gök bile kirliyken, kaybedilmiş yaşlarım temiz; inanıyorum ve inan bana.

son bir lafım yok. olmayacak. laf bitmeden ben biteceğim, biliyorum. anlatamadan, hep yetersizlik kaygısı, toprak çökecek bu boşluğuma. ölmek değil, heveslisi değilim yitirilmelere alışılmaz, bilmeden yitmek sandallı bu alev sıtmalı yolculuğun; adı hayat; ab-ı can, hepsi ben; sigara sönüğü, tiryaki acemi talimgahı; gönül tablası ama aşkın sönmesin.

hayatında olmayışım...ellerin dolaşsın saçlarında.öp biraz, sev, koynuna alma; koynuna süzül. kaybol. onun olma onla ol. yok olma, etme de ama. zaten yokmuşken, bir varmışsan, iki yokluk da eksiye düşmesin, sevmek kalsın hatırda.

uyandırma bu hayallerden, kırılmaz değil hiçbirşey ve hayallerde kırılır şimdi yüreğim, ama gelme gerçeğime; bil ki hayaller de kırılır.