2 Ocak 2011 Pazar

böyle bir çok kalpte 'eh işte'
ve yalnızlığı hepsinden bağımsız
kavgalı iklimli; kendinde kendiyle..
hiç sıkılmayın okurken;
şair kendine sesleniyor,kimsesizliğine.

yokluk ve yoksulluk; tek başına direniş
ve kaybetmemekse umudunu:
-kaybetmedi dışa!...
ama içten tükeniyorsa
ve bağladığı umut atıp gittiyse halatları
bir bir gezemiyorsa ürkek, limanlarını denizin
hala fırtınada demleniyorsa tekilliğiyle;
ayrıca gidip gelmeyen sevgilileri değil de
kendinde gidenleri dolduruyorsa el mamülü...

heyecanlıyım.
çok istedim biliyor musun, çok...
dilimizde daha çok var da
her neden, ben yetersiz hissediyorum; kemiksiz
anlatmaktan çekinceli ama anlatamamaktan endişeli.
içimde durmadan üreyen arzular
ben aralarında bölüştürüyorum hayal kırıklarımı.

ama hala direniyorum
istemeden; bağımsız.
takmıyorum yenilmemişliği yada yenikliği
yaşıyorum.

Hiç yorum yok: