uyandırma

bir hayal sever yazsın da dinle:

nasıl uyku ve nasıl hala ayıkmamak
gönüllü uykucu bir huysuz
oysa tek huyum senken sensiz.

uzatmamak lazım ya lafı.
sen kısasını seversin, kısadan yalnız senin.
yalnız evet yapayalnız
sadece
sana ait.
ama öyle ya;
elinde olunca kıymetsiz insanın
para pul, aşk veyahut...
hadi sen farklısın sanalım, kabul.

önce ben suçlamalıyım kendimi.
seni sevmek ile hepsi dolalı boynuma
ne kadar sevdiysem o kadar sıkıldı boynum
gelgelelim sıkılmadım ben bu dar aşktan.
inat ettim, haklısın, inatçıyım ve direnişçi.
kirli üstüm başı, toz çamur ve hayale bulaşık elleri
bu ağır aksak ilerler sevda inşaatında bir işçi.
fena halde azılı bir suçluyum baksana.
ve hala konuşuyorum, işim gücüm sen:
hem suçlu hem güçlü.

sen hayalden yapma sevilen;
ya sen, ya tutamadığım bir dudaklık öpemediğim hiçliğin;
sen suçsuzsun öyle mi?...
evet suçsuzsun ve bembeyaz enine çizgili siyahların
prangalı ayaklarınla sevilme mahkumu
suçsuz yere küçük kalbimin zorunlu sabiti
x'i zaman, y'si ben ve sensin orjini; bu en mühimi.
sıfırsın gerçekte, yoksun yani.
bu yokluğun bana çarpıyor her saniye durup durup
ama matematik gerçek ve sıfır yutan eleman...
yani diyorum sevgili sevgilim,
mecburcumsun beni bu yuvarlağa bağlayan
hem görevli hem kendinden sürgünken yüreğimde
bir bağımsız'sın gerçekten ve fazlasıyla hayale kayan.

öyle geliyor ki bana
bu altına uzandığım ve başımı dayadığım hayat ağacı
bir gün gelir bir kırmızı bir orak düşürür hülyalı başıma
o zaman anlarım aslında bir hayalsin, gerçeği acı
ama inanması güzel ve yaşanılası.