sıkışmışım. ya hayal kahramanıyım; kıyılarına vurana kadar gerçeğin, yüzüyorum tasasız, yada kıyıya vurmuş bir mutsuz, dudaklarım tuzlu. hep istediklerim bana bir numara büyük. yakınmak gibi değil ama, istemeden sadece kabullenmeye çabalamalıyım sanırsam enerjimi.
inan ki çok yoruldum.
hep bir şeylerin peşinde koştururken, başka zaferlerin müttefiki olmak ve yorulmak; mukadderat mı-hele ki bu sefer kaybetmişken?...
artık kendim için koşsam diye geçiriyorum içimden. vakit sanki çok erken ve koyulunca üstüne geç, başarısızlık öyle bir korku ki içimde, en önemli. başarısız bir başarısızlık o kadar ağır ki hesabıma göre, kendimi bu sıkışmışlığıma derman olamayacakmış gibi hissediyorum.
kendim için, bencilce olmadan bir yol açmalıyım. başarmak için olmasa da, en azından bir şeyler değişsin diye. değişmeli. değişecek. inanmak istiyorum. öte yandan tutmak istiyorum artık dalgalanan bayrağı.
sıkıldım.
1 yorum:
düz yazılarınız da çok başarılı bence.
Yorum Gönder