22 Şubat 2010 Pazartesi

yatıştırıcı lazım mıydı abi?

yollara emanet ya, aha, aynen.
hep yolların olmuş bir yalnızlık,
iki mutluluk arasında en mantıklısını seçmek.
seçmek!
seçmek, aynen, hayat işte.
paylaştırmak ihtimalleri, en mantıklı tavşan yolu,
böyle upuzun, ama seyri sarsak, patika...
kime yada neye, ama yollar, hep yollar.
yola doğru koşan, bir yatalak;
ben oyum, o yatalak.
yatalak olmayan hayalleri borç aldı, zamandan.
çünkü ölü fikirler,
ölü heyecanlar,
yaşamadan ölenlerden içimde.

oysa, isyan vardı eskiden,
o yakardı içimi, şimdisi yeşil bir gerçeklik,
bulantı ve hayal kusması olan, sadece...

hadi, hayat akıyor,
bir dakika daha geçmiş baksana.
kaçırma kaçanları, kaçımak bir suç, cebren.
beklemeli koridorunda hayatımın,
umudu rüzgarında bir kenan evren,
içeri kırsa bütün gerçekleri,
mavi kalsa sadece yaşayan bende,
mavi bir kuşak olmalı bu darbe.

Hiç yorum yok: