"Yıllar sonra gözüme sokmandan korksam da, seni sevdiğimi bu satırlara bir kere daha düşmek isterim. Yanlış zamanda gelen ve yorgunluğuyla seni sadece güldürebilmiş, gönlüne girememiş bu paylaçoyu doğru anlamanı isterdim hep. Hüznü seni sarmasın, ki sarmadı, ama seni hep güldürebilsin. Zaten hokkabazın kraliçeye duyacağı aşk kadar saçma bu hayattaki herşey."
Şair sana seslendi; perdenin arkasındaki hayalet...
Ve sen o kadar hayalsin ki,
ben o kadar gerçeğim.
Bir hayal bu kadar acıtmamalı
ve acılar bu kadar gerçek olmamalı.
Sana bir sır vereyim mi:
Aramızda gerçek olan tek şey
çaresizliğimiz.
Gerçeğin farkında olmadan yaşıyoruz
yada öyle sanıyoruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder