kocaman çılgın

sinir ve birden herşeyin oluvermesi isteği bu aralar sabırlı olduğuma attığım bir madik gibi adeta. olması gerektiği gibi davranamıyorum ya çok fevriyim ve atik, yada silik bir tip. doğru zamanda olsam da doğru yerde değilim, eksiklik de fazlalık da fark etmiyor; doğru değilim işte.

tahammül ne kadar güzel kelime. sanki, böyle şevkat gibi, anlayış gibi tınıyor kulakta. sap'sağır olmalıyım, işitme kaybım sabrımdan daha da götürmüş olmalı. susmak diye kızardım sessizliğime, şimdi konuşmayı yeni öğrenen bir yabani gibi kelimelerim tedbili kıyafet, sevenlerimi üzüyor. yadırgıyorum bu hallerimi aslında.

ama bahar var kapıda, biliyor musun... yine can dolacağım, usanç dolu hallerim sıcağıyla akan terime yarenlik edecek. kötü olsa da herşey, kuş cıvıltılı sabahları özlemişim ve sevdiğime öyle zamanlarda kavuşacağım. ağzım süt kokuyor ve llerim henüz temiz, karla yııkamışım üşümüş ellerimi, şimdi ise çamurlu karın izlerini eritme vakti, kötü olan ne varsa erimeli. bahar sinsin üzerimize, bu kışı heyecanla yad etmeli...

azıcık daha kabart kulağını, ey sabrım sana da gereğinden fazla dayandım çünkü...