o günden beri susuyorum.
sözlerim manaya vefasız.
gittin; hala suskunluğumu koruyorum.
öptüğün yerlere bir kelime bile değmedi,
bir hece, bir ses...
fikir tasarrufundayım, istemeden,
sana saklıyorum ne varsa yokluğunda akis.
böyle şimdi;
itiraf döker sanırsın ya, dudaklarımı,
ben hala yastayım, ağıtsız,
ağlamayı bile ihanet sanırım bu orucuma.
içime doğru büyüdü herşey.
sustukça, kelimeler birikti, cümlelerle,
üzüntüler gölet oldu yaşlarla.
bir sevincimi tutamıyorum oysa,
olmadığından problem de olmuyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder