16 Mart 2009 Pazartesi

Umman

Bir ada gibi,
ordan oraya;
koşa koşa,
sürüne sürüne yüzmek

Dibine dalıp,
tuzlu gözlerle ayaklarıma bakmak.
Dibinden kum çıkarmak sonra.
Martıya bakarak daha hızlı yüzmek.

Kimsenin olmadığı,
bir Allahın oldu açıklarında seyretmek.
Sırtımı tuzlu ellerine verip,
güneşe nispetle bir kulaç daha yüzmek.

İki gram daha nefes yerine,
biraz daha; senden; sıvı hava almak
kıyında beni bekleyenlere el sallayıp,
biraz daha senle, sana yüzmek...


En yabancı olduğuma bile seni anlattım hep.
Oysa en yalancı sendin gerçeğe bakan acılarıma,
sevgilim sen ol diye avunmalara vermiştim kendimi.
Ve şuan lacivertine açım; adın Deniz...

Hiç yorum yok: