Sen daha doğmamıştın, umut beslerdik saksılarda. Sen gelince gör diye, şiir yazar sarardık çevresine, sularken sular dökülür, mürekkep akardı damla damla.
Sen daha doğmamıştın, güneş aşırırdık rüyalarımızdan. Her uçağa biraz daha kayardı gönlümüz, ellerimiz toprağa bakardı, bir yağmur duasıydın sanki, gönlümüze inesiydin.
Sen daha doğmamıştın, ellerimizi kanatırdık ağaçlara kazırken ismini. Kıymık kıymık, pıhtı pıhtı beklerken seni, acı çeken hem bizdik hem ağaçlardı, testere de ağaçtandı ama sen henüz bizden değildin.
Sen daha doğmamıştın, biz konuşurken kelime kelime cılızlaşırdık manada. Ne söylesek boştu, cisimleri sensiz tanımlayamaz, yitik bir dilin sözlüğü gibi öksüz kalırdık.
Sen daha doğmamıştın, deniz henüz lacivertti. Karaya çalardı zaman zaman, korkar, bir kulaç ve bir martı daha çekinirdik. Yağmur yağardı oysa deniz hala soğuktu.
Sen daha doğmamıştın, biz sadece uyurduk. Ne bir Kıtmir vardı, ne de bir sıcak tayın, uyumaya neden çoktu, uyanmalar dumanı havada kalmış kaçan bir vapurdu.
Sen daha doğmamıştın, türkü söylerdik, henüz notasız. Bir kangren olmuştu armoni ve en sevgili sözcükler daha doğmadığından, manasızdı; duygusuzdu dizeleri...
Sen daha doğmamıştın, kıran girmişti göz yaşlarına, ağlayamazdık. Erkekliğe vururduk kandırırdık, oysa senden beri yaşıyordu göz yaşlarımız, mutluluğa akıtıyoruz; her sene bu gün...
Mutlu yıllar, sadık okuyucum.
1 yorum:
:) cok ama cok tesekkur ederim..
ama bu kocaMAN, porsiyon ol(a)mayacak kadar buyuk.
nefis ettin bu aksam beni.
Sen onları uyanık sanırsın, oysa onlar uyuşmuşlardır; damıtılmıs arı kan(-al)ları ile,uzum suyundan yataklarında..
doga-bilir-miyim*
sadıklıgı hakaret saydıgım bugunlerde yine de -e ragmen kıtmir e ozenerek, birkez daha tesekkur ederim..
mutlulukla
(iz-in-siz girisler oldu belki, bu aksam daha bir s/şenlendirmis olabilirim burayı ortaklarımla) ... "'.)
not: blogta zamanlar pek bir karısıyor, her anlamda. 30mart şaşmaca şaşırtmaca :p YANılgısı buna bir ornek olusturmakta. :)
Yorum Gönder