Bir umut daha yakınım biliyor musun gözlerine...
Bir şansa bağlayıp herşeyi, sadece inanıyorum.
İstemek var sadece, sadece istemek.
Geceye yazıyorum ismini, uykularım bende değil,
gündüzleri uykusuz gözlerimin uykuya çağıranı,
konuşurkenki susmalarım ve dinlerkenki samimiyetsizliğimsin.
Şimdi bir gece daha yakınım senli gecelere.
Hatta bir dakika daha yakın artık senli saatlere.
Beni beklemiş ve ıssız tenha,
en gizli yerlerinde izini sürmek hasreti,
daha çok sürünüp tenine, daha sende kalmak,
bir umuda binip böyle yanlız bir gecede;
bir hayal daha yakın bedenine,
bir kırık daha alçısına ismi kazınmış aşkın.
Yolları bitirip sende yok etmek yorgunluğu,
seni beklemek hayatının olmadığım yerlerinden dönerken.
Tuhaf olmak ayrılırken ellerimiz,
bir gidiş daha yakınlaşmak kavuşmaya,
bir el sallayış daha hasretin tükenmezliğine;
bir kalem daha bocalarken elimdeki sensizliğin tanımlarında.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder